Posvećeno putnicima iz voza
Nestalim u štrpcima 1993.
Bježim. Osjećam da me neko prati,
Skrivam se između paprati.
Osluškujem i molim Svevišnjeg
Da me sačuva od bližnjeg.
Nemirna je šuma, njiše se drveće.
Mrmljam:
– Nevin sam ja, on mene neće.
Ali otud ide zakrvavljeni ubica,
Na njemu je glava bez lica.
Vadi nož i nježno mi vrat savija,
Pala je moja glava –
Al’ preživjela je ova hartija.
Ibrahim Hadžić (Rožaje, Crna Gora, 1944) bošnjački je književnik, pjesnik i dugogodišnji urednik Školskog programa Televizije Beograd.
Osmogodišnju školu završio je u rodnom mestu, gimnaziju u Novom Pazaru, diplomirao na Filozofskom fakultetu u Beogradu, Odsek za istoriju umetnosti. Od 1975. godine radi u Televiziji Beograd kao urednik u Redakciji školskog programa, a nakon šest godina postaje glavni urednik Redakcije do 1994. godine, kada je pod pritiskom tadašnjeg režima i uprave Televizije morao da da otkaz i napusti Televiziju. Kao pesnik prisutan je na književnoj sceni već pola veka. Bio je član Udruženja književnika Srbije od 1970. godine, a od 2001. član Srpskog književnog društva i član Foruma pisaca.Objavio je više knjiga poezije za koje je dobio nekoliko značajnih književnih nagrada, a njegovo stvaralaštvo predstavljeno je u zborniku Boja okoline: zbornik o pesništvu Ibrahima Hadžića. Prevodi poeziju s ruskog jezika. Živi u Beogradu.
Napisao je scenario za emisiju za decu Teku, teku kapi tečne koja je dobila najveće priznanje Gran pri Japana u kategoriji edukativnih programa. Po emisijama koje je inicirao i uređivao, štampane su četiri kapitalne knjige od kojih izdvajamo Slikarski pravci XX veka prof. dr Lazara Trifunovića. Pesme su mu prevođene na više stranih jezika. Zastupljen je u brojnim antologijama i hrestomatijama. Uređivao je poeziju u studentskom listu Student školske 1968/69, kao i u međurepubličkom časopisu Mostovi 2001-2005. godine. Osim književnošću, bavi se izučavanjem gljiva. Jedan je od trojice osnivača Mikološkog društva Srbije. Štampao je sedam knjiga o gljivama (dve u koautorstvu sa prof. dr Jelenom Vukojević, šefom mikološkog kabineta Biološkog fakulteta u Beogradu). Knjiga Gljivarska početnica (1995) prvi je priručnik za branje gljiva na terenima Srbije i Crne Gore. Prikupio je i zapisao stotine narodnih imena gljiva, tzv. mikonima. Identifikovao je veliki broj gljiva novih za terene Srbije i Crne Gore. Izučava noćne leptire svog zavičaja.
Zbirke pjesama
Harfa vasiona
Vežbanje osećanja
Oformiti jedinstvenu životinju
Vreli tragovi
Na staklu zapisano
Isti život
Pesme i…
Hora
Nepročitane i nove pesme
Ko sam ja
Duge senke kratkih pesama
Proza i drugi rodovi
Zapisi i crte
Posmatrač
Rožajski rječnik
Rječnik rožajskoga govora
Prodavac magle
Gljivarska početnica
Imena gljiva
Klasiranje i prerada gljiva
Drugi gljivarski korak
Gljive, životinje koje ne hodaju
Ilustrovani rečnik sveta gljiva (koautor J.Vukojević)
Priručnik za branje jestivih i lekovitih gljiva
Atlas gljiva (koautor J. Vukojević)
Priređivač knjiga
Hommage Milišiću
Sećanje na Miodraga Stanisavljevića
Nagrade
Nagrada oslobođenja grada Rožaja
Gran pri Japana
Nagrada „Pečat varoši sremskokarlovačke”, za pesmu „Gladni Ibar”, 1969.
Nagrada „Isidora Sekulić”, za knjigu Oformiti jedinstvenu životinju, 1975.
Nagrada „Milan Rakić”, za knjigu Na staklu zapisano, 1987.
Nagrada „Biljana Jovanović” Srpskog književnog društva, za knjigu Nepročitane i nove pesme, 2006.
Nagrada „Pero Ćamila Sijarića”, za knjigu pesama Hora, 2011.[1]
Nagrada „Bosanski stećak”, 2012.[2]
Nagrada „Risto Ratković”, za knjigu Duge senke kratkih pesama, 2015.
(Mišljenja i stavovi izrečeni u okviru projekta Audio poezija Bošnjaka Crne Gore ne odražavaju nužno i stavove Fonda za zaštitu i ostvarivanje manjinskih prava)
